Soms zijn we zelf echt ff niet zo lekker bezig

Hoe het begon

Wij proberen andere organisaties elke dag te helpen om het beter te doen voor hun mensen. En omdat bij de loodgieter de kraan lekt leek het ons wel zo eerlijk om op te schrijven dat we klanten echt niet alleen kunnen helpen vanuit onze eigen succeservaringen... Soms doen we het zelf niet goed genoeg. Daarom dit blogje. Om te laten zien dat niet alles perfect kan verlopen. Ook bij ons niet.

Er was eens…

Eind 2021 besloten we een office manager nodig te hebben. Want ook al zijn we best leuk bezig met klanten blij maken, er moet ook iemand eten regelen, printerpapier bestellen, planningen en overzichten maken, uitjes organiseren, verhuisdozen bestellen, dingen in portals zetten, facturen sturen en zorgen dat ze betaald worden. En daar hebben we allemaal maar heel matig talent voor ;-).

Talentenmatch

Waar we als Peoples voor staan is om goed naar de talenten te kijken binnen je organisatie. Zo ontstaat er meer begrip voor elkaar, kun je meer rekening houden met elkaar. En je kunt zien wat je in je team mist qua diversiteit. Zodat je mensen kunt aantrekken die een goede aanvulling zijn op basis van hun talenten.

Kim kwam op ons pad omdat we haar al kenden uit het verleden. Ze was niet je typische office manager. Ze had talent voor andere werkzaamheden zoals coachen en luisteren, die we ook goed konden gebruiken, maar in het begin kon ze prima uit de voeten met de meer praktische regel-dingen. Leuk om te gaan verkennen wanneer dan het moment komt om door te groeien. 

Kim is verder iemand die op een aantal vlakken echt anders is dan de mensen die er al waren. Super mooi. Maar ook met een aantal behoeften die niet direct aansluiten op office manager of hoe Peoples werkt. Dat wisten we. Gemakzuchtig was het adagio: het komt wel goed. Met ander talent komt ook een andere behoefte. Als je meer behoefte hebt aan duidelijkheid binnen je werk en sociale verbindingsmomenten nodig hebt, dan is het wel zo handig als de organisatie in die behoeften voorziet.

Tsja...

Daar gingen we dus een beetje de mist mee in. Bij Peoples zijn de consultants veel op pad. We komen maandag zo goed en kwaad als we kunnen bij elkaar om dingen te bespreken. Maar gaan daarna al snel uit elkaar en verder met onze klussen.

Er wordt veel uitgegaan van de autonomie en zelfredzaamheid van collega's. Dus als iemand hulp nodig heeft, dan moeten ze het echt expliciet en vaak vragen om het te krijgen. Duidelijkheid, expliciete instructies of echt concreet uitgewerkte processen... we hebben het op veel terreinen niet. En we zijn een jonge dynamische club, dus geven veel ruimte om dit zelf vorm te geven. Dat is mooi voor collega's die autonoom en proactief beslissingen willen nemen. Het geeft ze ruimte. Maar het is een probleem voor collega's die duidelijkheid en support willen.

En daar matchen we niet met wat Kim nodig had. Als gevoelig sociaal dier miste ze de verbondenheid van een team dat veel met elkaar doet. En ze kreeg geen duidelijkheid hoe bepaalde dingen geregeld moesten worden, want daar hebben we geen standaard voor. En er was lange tijd geen feedback over haar functioneren en de verwachtingen die collega’s van haar hadden. Waardoor we toen het formele moment waarop we 'iets' met haar contract moesten was aangebroken niet echt voorbereid waren. Extra pijnlijk gezien haar behoefte aan duidelijkheid. 

En dus

Lang verhaal kort (kan dat nog?) Kim werkt inmiddels ergens anders. Waar ze in een vast team met verbinding gaat ervaren, en beter weet waar ze aan toe is. 

En nee, het is echt niet zo dat alles is mis gegaan. We zijn best trots dat we iemand de tijd hebben gegeven en geholpen hebben bij het ontdekken en ontwikkelen van onderbelichte talenten. Kim heeft hierdoor ook een fijn jaar gehad, ook al was het andere er ook. En dat wilden we in dit blogje open en eerlijk ook eens laten zien.

En nu

Nu hebben we bij het kerstdiner afscheid genomen. We gaan allemaal iets missen, maar voor Kim is de nieuwe job een betere match. Een gemis voor ons. En een wake-up call. Hoe gaan we in de toekomst met mensen om die anders zijn dan wij? In hoeverre willen we ons aanpassen aan de behoeften van nieuwe mensen? En naast 'willen', kunnen we dat wel?

Vragen waar we mee aan de slag gaan. Heb je ideeën, dan zijn we benieuwd. Koffie?