Waar gaat het dan over?

Waar ligt de ‘macht’, het mandaat om besluiten te nemen.

Simpel, de peoples runnen peoples. Dus in essentie nemen we besluiten gezamenlijk. Waarbij we vooral samen tijd willen steken in belangrijke besluiten en niet in kleine dingetjes. We willen geen lange meetings over de kleur van de m&m’s of koelkasten (pfffff). Dat is zoeken naar balans; we steken gezamenlijk tijd in belangrijke besluiten en delegeren mandaat voor operationele zaken in rollen. Ook hebben we oog voor elkaars autonomy bij klantwerk, daar is het aan het klantteam om te bepalen wat ze gaan doen.

We nemen besluiten in de groep door met consent te werken.

We hebben nog geen uitgewerkt kader als het gaat om veilig om te proberen of goed genoeg voor nu. We hebben in het verleden wel iets geleerd van hoe we besluiten nemen. Wat werkt goed; voorstellen om ‘iets een keer op een manier te gaan proberen’ - daar kan je bijna niet tegen zijn. Het is tijdelijk, we gaan het gewoon proberen en als het nieuwe spanningen oplevert zien we dat dan wel weer.
Voorstellen ‘om het vanaf nu zo te gaan doen’ beschouwen we snel als fundamentele keuzes, waar we dus echt achter moeten staan en in moeten geloven met elkaar. Hierdoor leggen we de lat hoger, en verliezen we GGVN en VOTP een beetje uit het oog…